Σε πολλές περιπτώσεις, όταν βλέπουμε το παιδί μας αγχωμένο ή όταν ο ίδιος αισθανόμαστε έντονο άγχος, η προσπάθειά μας είναι να το καταπραΰνουμε και να το κάνουμε πιο ήρεμο. Ωστόσο, σύμφωνα με τη γνώμη της γιατρού Siggie Cohen, η απάντηση στο άγχος δεν είναι απαραίτητα η ηρεμία. Αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε όταν αισθανόμαστε αγωνία είναι η εμπιστοσύνη.
Όταν κάποιος έχει αγχωθεί, είτε πρόκειται για ένα παιδί είτε για έναν ενήλικα, η εμπιστοσύνη αποτελεί το κλειδί για την αντιμετώπιση του άγχους. Όταν ένα παιδί είναι αγχωμένο απαιτείται να αισθανθεί εμπιστοσύνη, ειδικά στον εαυτό του, προκειμένου να ξεπεράσει την αγωνία. Συχνά, μας ακούτε να λέμε στα παιδιά μας “ηρέμησε, πάρε μια αναπνοή, σκέψου κάτι χαρούμενο”, αλλά αυτό που πραγματικά χρειάζονται να ακούσουν είναι “ναι, είναι δύσκολο και δεν νιώθεις καλά αυτή τη στιγμή, αλλά ξέρω ότι θα είσαι καλά και ότι όλα θα πάνε καλά”.
Το άγχος τροφοδοτείται από το άγνωστο που μας φοβίζει και αποκαλύπτει διάφορες φοβίες, καθώς και ένα αίσθημα αδυναμίας και εξάρτησης. Από την άλλη πλευρά, η εμπιστοσύνη βασίζεται στη γνώση, στις ικανότητές μας και στην αντοχή που έχουμε. Σκεφτείτε για στιγμή πόσο καλά αισθάνεστε όταν γνωρίζετε ή όταν μπορείτε να εμπιστευθείτε τόσο τον εαυτό σας όσο και τους ανθρώπους που σας περιβάλλουν. Αυτό το συναίσθημα είναι το αντίθετο του άγχους.
Για να βοηθήσετε το παιδί σας να αισθανθεί αυτή την εμπιστοσύνη κάθε φορά που είναι αγχωμένο, μην βιαστείτε να παρέμβετε αμέσως για να το παρηγορήσετε. Αναγνωρίστε και επιβεβαιώστε τα συναισθήματά του: “Βλέπω ότι αισθάνεσαι αγχωμένος/α, αισθάνομαι και εγώ μερικές φορές αγχωμένος/α. Πες μου για το τι σε αγχώνει”, προσφέροντας τον χώρο σε αυτό το παιδί να αναγνωρίσει μόνο του τα συναισθήματά του και να κατανοήσει όσα έχει γνώση και δυνατότητα να κάνει για να διαχειριστεί την κατάσταση. “Τι πιστεύεις ότι θα μπορούσες να κάνεις για να βελτιώσεις την κατάσταση; Τι θα ήθελες να κάνεις; Ξέρω ότι μπορείς να βρεις μια λύση και είμαι εδώ για να σε βοηθήσω αν επιθυμείς”, αναφέρει η Siggie Cohen.
Συνοψίζοντας, αντί να προσπαθούμε να καταπραΰνουμε ένα αγχωμένο παιδί με άμεσες παρηγορίες, θα πρέπει να το ενθαρρύνουμε να εμπιστευθεί τον εαυτό του σε κάθε κρίσιμη στιγμή. Έτσι, θα το βοηθήσουμε να αναγνωρίσει τις ικανότητες του και να αναπτύξει τρόπους για να αντιμετωπίσει τα άγχη του. Έτσι, η εμπιστοσύνη θα αποτελέσει το θεραπευτικό μας εργαλείο στη διαχείριση του άγχους και θα μας βοηθήσει να κερδίσουμε την αρνητική επίδραση του στις ζωές μας.
