«Παρακολούθησε, μαμά, έφτιαξα έναν υπερ-ρομπότ!» φωνάζει το παιδί σας από το υπνοδωμάτιό του. Βιαστείτε να πλησιάσετε και να δείτε ένα ανακατεμένο χαοτικό μωσαϊκό από μαρκαδόρους, κομμάτια χαρτονιού και άλλα χειροτεχνικά υλικά, διασκορπισμένα στο πάτωμα. Στη μέση αυτού τους βρίσκεται ένα εκπληκτικό, πολύχρωμο ρομπότ που έχει δημιουργηθεί από τα πάντα που το παιδί μπορούσε να βρεί στο συρτάρι του. Αυτός είναι ο μαγικός κόσμος του ανοιχτού παιχνιδιού. Εδώ τα παιδιά επιλέγουν πώς να παίξουν, χωρίς να υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος προσέγγισης της διασκέδασης και της φαντασίας. Το ανοιχτό παιχνίδι είναι ένα απαραίτητο εργαλείο, ιδιαίτερα για παιδιά κάτω των πέντε ετών, καθώς αυτή η περίοδος θεωρείται ο κρίσιμος χρόνος για την ανάπτυξη του εγκεφάλου τους και όχι μόνο. Ποια είναι όμως ακριβώς τα οφέλη που αποκομίζουν από αυτήν την εμπειρία; Τα παιχνίδια ανοιχτού τύπου ενισχύουν τις μαθησιακές δεξιότητες των παιδιών, προωθούν τις λεπτές κινητικές δεξιότητες, συνδράμουν στην κοινωνική και συναισθηματική τους ανάπτυξη και τα βοηθούν: Στην επίλυση προβλημάτων, στην αυτορρύθμιση, στην αντιμετώπιση της απογοήτευσης και στην ανάπτυξη της αυτοπεποίθησής τους.
Πώς λειτουργεί το παιχνίδι ανοιχτού τύπου;
Ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβετε εάν ένα παιχνίδι είναι ανοιχτού τύπου είναι να αναρωτηθείτε: «Επιτρέπει αυτό το παιχνίδι στο παιδί μου να κάνει τις δικές του επιλογές ή το περιορίζει λέγοντάς του πώς να παίξει;». Απλουστεύστε το περιβάλλον παιχνιδιού και τα ίδια τα αντικείμενα, προκειμένου να επιτρέψετε στη δημιουργικότητα του παιδιού να ανθίσει. Μην παρεμβαίνετε όταν το παιδί σας παίζει με ένα αντικείμενο με έναν παράξενο τρόπο. Για παράδειγμα, εάν το παιδί σας χρησιμοποιεί μια φέτα ψωμί ως τηλέφωνο, μην τον διορθώνετε λέγοντας του ότι κάνει κάτι λάθος. Η ενθάρρυνση του παιδιού να συμμετέχει σε τέτοια παιχνίδια έχει μακροπρόθεσμα οφέλη. Μέσα από αυτά τα παιχνίδια, τα παιδιά μαθαίνουν, μεγαλώνουν και εξελίσσονται. Ας μην ξεχνούμε ότι ένα μικρό παιδί μπορεί να αξιοποιήσει πολύ περισσότερο ένα απλό δώρο, όπως ένα μπλοκ ζωγραφικής, από ένα πιο απίθανο ή “αξιοθαύμαστο”. Μήπως θα έπρεπε να ξεκινήσουμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας πιο απλά αντικείμενα, που να αποτελούν την πρώτη ύλη, και να τα αφήνουμε να δημιουργήσουν τα δικά τους μοναδικά έργα τέχνης, παίζοντας.
