Η ονειρική φιλοδοξία για έναν κόσμο χωρίς ασχήμια είναι κάτι που προβάλλεται ως επιθυμητό από τους περισσότερους. Από το αρνητικό βλέμμα της κοινωνίας μέχρι τις αναπαραστάσεις της ομορφιάς που μας περιβάλλουν, η ασχήμια φέρεται ως ένα κακό που πρέπει να εξουδετερωθεί. Μπορεί να θεωρηθεί απειλή για την οικονομία και να περιορίζει τις ευκαιρίες προώθησης και πώλησης. Οι περάσματα από το άσχημο στο όμορφο αποτελούν τμήμα της βιοπολιτικής που διέπει την σύγχρονη κοινωνία μας.
Η παράσταση «Ο Άσχημος», που παρουσιάζεται σε θέατρο στην πόλη, διερευνά την έννοια της ασχήμιας και την προσαρμογή της σε έναν κόσμο που κυριαρχεί η ομορφιά. Με εκθαμβωτικές ερμηνείες και μια σκηνοθετική αισθητική που αφήνει την επιφάνεια να διαπεράσει τον θεατή, η παράσταση παρουσιάζει ένα θέαμα που πλάθεται από την αγωνιώδη προσπάθεια των χαρακτήρων να συγκρατήσουν την ασχήμια τους και να εναρμονιστούν με τις προσδοκίες της κοινωνίας.
Παρά ταυτά, η παράσταση δεν φτάνει ποτέ στα βαθύτερα ζητήματα που κατεργάζονται την υποταγή και την απάνθρωπη προσπάθεια προσαρμογής στα κανόνια της ομορφιάς. Η ατάκα του πρωταγωνιστή στο τέλος της παράστασης, ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει, αποδεικνύεται ως μια χλευαστική υπεραπλοποίηση της ανθρώπινης ύπαρξης. Η παράσταση αφήνει το κοινό αίσθηση ασφάλειας και αντοχής, αντί να αποκαλύψει τα πραγματικά βάθη της απελπισίας που κρύβεται πίσω από το μόρφωμα της ομορφιάς.
Συνολικά, η παράσταση προσφέρει ένα ψυχαγωγικό θέαμα που περιορίζεται στην επιφάνεια και καταλήγει να επιβεβαιώνει αυτό που ήδη γνωρίζουμε. Ολοκληρώνεται λοιπόν με τη σωστή παρατήρηση γιατί αισθανόμαστε ασφάλεια και μπορούμε να αντέξουμε.
Καταρχάς, πρέπει να απομακρυνθεί η καταδίκη της εμφάνισης και να αναγνωρίσουμε ότι η ασχήμια είναι μια φυσική ποικιλία της ανθρώπινης ύπαρξης. Αντί να επιδιώκουμε την εξάλειψή της, η κοινωνία μας θα πρέπει να αποδεχτεί την ποικιλία και να εκτιμήσει την πραγματική ομορφιά διαφορετικότητας. Είναι σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις προκαταλήψεις και τον ναρκισσισμό και να αναζητήσουμε την ενσωμάτωση της διαφορετικότητας στην κοινωνία μας.
