Δυο νέες μελέτες που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο περιοδικό American Anthropologist, ανατιμούν τον ρόλο των γυναικών στην προϊστορία και καταρρίπτουν την αντίληψη ότι οι γυναίκες ήταν αδύναμες και οι άνδρες ήταν οι κυνηγοί. Οι μελέτες αυτές, που βασίστηκαν τόσο σε φυσιολογικά όσο και σε αρχαιολογικά στοιχεία, αναδεικνύουν τον σημαντικό ρόλο που είχαν οι γυναίκες στο κυνήγι και διαπιστώνουν ότι η ανατομία και βιολογία του γυναικείου σώματος τις έκαναν εγγενώς πιο κατάλληλες για αυτήν την πρακτική.
Η έρευνα, που διεξήγαγαν η Cara Ocobock και η Sarah Lacy, αποδεικνύει ότι οι προϊστορικές γυναίκες ήταν ικανές να ασχοληθούν με το δύσκολο έργο του κυνηγιού και επιτυγχάνανε επιτυχία σε παρατεταμένες χρονικές περιόδους. Η γυναικεία ανατομία και η παρουσία ορμονών όπως τα οιστρογόνα και η αδιπονεκτίνη, έπαιζαν κρίσιμο ρόλο στην ενίσχυση του μεταβολισμού και την αύξηση της αντοχής των γυναικών κατά τη διάρκεια του κυνηγιού. Τα οιστρογόνα επιτρέπουν το γυναικείο σώμα να αποτελεσματικότερα χρησιμοποιήσει τις αποθηκευμένες πηγές ενέργειας, ενώ η αδιπονεκτίνη προστατεύει τους μύες και εξοικονομεί ενέργεια για εκτεταμένες περιόδους άσκησης.
Επιπλέον, η δομή του γυναικείου σώματος παρέχει στις γυναίκες πλεονεκτήματα στην αντοχή και την αποτελεσματικότητα κατά τη διάρκεια του κυνηγιού. Με την ευρύτερη δομή των ισχίων τους, οι γυναίκες μπορούν να περιστρέψουν τους γοφούς τους και να κάνουν μεγαλύτερα βήματα, επιτρέποντας τους να κινηθούν πιο γρήγορα και μακριά. Επιπλέον, αρχαιολογικές ανακαλύψεις αποδεικνύουν ότι οι προϊστορικές γυναίκες είχαν τραυματισμούς που προέκυπταν από το κυνήγι, κάτι που αποδεικνύει την συμμετοχή τους σε αυτήν την απαιτητική δραστηριότητα.
Η έρευνα αυτή ανατρέπει απόψεις και προκαταλήψεις που υπάρχουν εδώ και καιρό και αποκαλύπτει τον σημαντικό ρόλο που είχαν οι γυναίκες στην προϊστορική κοινωνία. Ωθεί μας να αναθεωρήσουμε την ιστορία και να σταματήσουμε να βλέπουμε τις γυναίκες ως αδύναμες και ανεπαρκείς.
Είναι σημαντικό να αντιμετωπίσουμε τις προκαταλήψεις μας και να αλλάξουμε την αντίληψη περί γυναικείας κατώτερης φυσικής ικανότητας. Η πρόοδος της κοινωνίας μας απαιτεί να αναγνωρίζουμε τον καθέναν χωρίς προκαταλήψεις και να μάθουμε από το παρελθόν για να χτίσουμε ένα καλύτερο μέλλον.
