4 Οκτωβρίου 2025

Αναστασία Τσούτση: Η επιβίωση των θυμάτων κακοποίησης και η προάσπιση της ψυχικής υγείας

Τελευταία Άρθρα

Να πάρω συσκευή λευκού θορύβου για το μωρό μου;

Όταν η μωρό μου έγινε 4 μηνών είχα ήδη εξαντληθεί από την έλλειψη ύπνου καθώς δεν κοιμόταν πολύ. Αποφάσισα να δοκιμ

Ψάχνουν δύο εκατομμύρια οδηγούς…

Η έλλειψη οδηγών αποτελεί πραγματική απειλή για την κινητικότητα και τις αλυσίδες εφοδιασμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έχει σοβαρές επιπτώσεις στην οικονομ

Δυστυχισμένοι γονείς δεν μπορούν να μεγαλώσουν ευτυχισμένα παιδιά

Το διαζύγιο ήταν κάτι που σκεφτόμουν πολύ συχνά τον τελευταίο καιρό. Η σχέση μου με τον σύζυγό μου ήταν πολύ δυσάρεστη και τα παιδιά μας ήταν μά

4 πράγματα που πρέπει να προσέξετε πριν αγοράσετε κούνια για το μωρό

Όταν ετοιμάζετε το δωμάτιο του μωρού σας, μία από τις πιο σημαντικές αγορές που πρέπει να κάνετε είναι μια κούνια. Θα περάσει πολύ ώρα σε αυτή και θέλετε ν

Αγαπητή μαία, μη με πάρεις μακριά από τη μαμά μου μόλις γεννηθώ

Αγαπητή μαία, ελπίζω να είμαι ένα υγιές, τελειόμηνο μωρό και θα ήθελα να σου ζητήσω να μου μεταφέρεις τις εντολές που ακολουθεί η μαμά μ

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:

Αποφασίσαμε να αντιμετωπίσουμε την ψυχολογία εκείνων που έχουν υποστεί κακοποίηση. Το δυνατό μας αλλά και το ευάλωτο μέρος αυτού του κακού. Τον πόνο, τον φόβο, την αβεβαιότητα που συνοδεύει την καθημερινότητά τους. Μπορεί κάποιος να λέει ότι δεν θυμόμαστε ακριβώς τι έχει γίνει, ότι τα πάντα είναι θολά, αλλά ο πόνος μας είναι πραγματικός. Και δεν είναι μόνο η σωματική κακοποίηση που αφήνει τραύματα. Η συναισθηματική κακοποίηση είναι εξίσου επώδυνη και βαριά
Αναστασία Τσούτση: Η επιβίωση των θυμάτων κακοποίησης και η προάσπιση της ψυχικής υγείας
Ο πόνος συνήθως δεν είναι ορατός. Τα σημάδια δεν είναι εμφανή. Οι αποτελέσματα που αφήνει είναι αχνά, όπως ο πόνος που για καιρό προσπαθείς να ξεχάσεις ή να αγνοήσεις. Τα άτομα που έχουν υποστεί συναισθηματική κακοποίηση αμφισβητούν τις προθέσεις του κόσμου γύρω τους. Αρνούνται να εμπιστευθούν, φέρονται με επιφυλακτικότητα και διστακτικότητα. Και πολλές φορές αισθάνονται μόνες, καθώς ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει πλήρως τον πόνο τους
“Γιατί τώρα;”, “Τι συμφέρον έχεις;”, αυτές είναι μερικές από τις κακεντρεχείς ερωτήσεις που δέχονται τα θύματα. Ερωτήσεις που προσπαθούν να μειώσουν την αξία τους, να τους κατατάξουν σε “υπερβολές”. Αλλά ο πόνος και η σιωπή των θυμάτων είναι αληθινά και δεν πρέπει να αγνοηθούν ή να παραγνωριστούν

Η ομάδα Ανδρομέδα, που δημιουργήθηκε το 2018 από τέσσερις γυναίκες, αποφάσισε να ασχοληθεί με την ψυχολογία των θυμάτων κακοποίησης. Μέσω της τέχνης που αγαπάμε και μας ενώνει, θέλουμε να διαμαρτυρηθούμε και να αναδείξουμε κοινωνικά θέματα. Θέλουμε να δώσουμε φωνή σε όσους έχουν να πουν τις ιστορίες τους και να βοηθήσουμε στην ευαισθητοποίηση του κοινού.

Φέτος, αποφασίσαμε να αφιχθούμε στο θέμα της ψυχολογίας των θυμάτων κακοποίησης στην παράστασή μας με τίτλο “Γιατί Τώρα”. Μέσα από αυτό το έργο, θέλουμε να ευαισθητοποιήσουμε και να προβληματιστούμε για την ύπαρξη της ψυχολογικής κακοποίησης και να αναδείξουμε τις συνέπειές της. Θέλουμε να βοηθήσουμε στην εξάλειψη του “victim blaming”, της τάσης να κατηγορούμε τα θύματα και να τα αποδίδουμε ευθύνες. Επιδιώκουμε τη δημιουργία ενός ασφαλούς κοινωνικού περιβάλλοντος και ειδικευμένων δομών για τη στήριξη των θυμάτων, ώστε να μπορούν να μιλήσουν και να καταγγείλουν τις εμπειρίες τους χωρίς φόβο
Είμαστε αποφασισμένες να σταθούμε δίπλα σε κάθε θύμα κακοποίησης και να συμβάλουμε όσο μπορούμε στην αποτροπή τέτοιων παραβιάσεων στο μέλλον. Με την παράστασή μας, στόχος μας είναι να προβληματίσουμε και να ευαισθητοποιήσουμε το κοινό, ώστε να δημιουργηθούν δυναμικές αλλαγές στην κοινωνία μας.

Είναι καιρός να δοθεί τέλος στην αδικία, να αντιμετωπιστούν οι προκαταλήψεις και να υποστηριχθούν όσοι έχουν υποφέρει. Μόνο με τη συνειδητοποίηση και την ενημέρωση μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για όλους μας.