Παρακάτω ακολουθεί η αναδιατύπωση τουυ:
Νέες ανακαλύψεις για τον καρκίνο από τα golden retriever
Τον Σεπτέμβριο, η Sara Fritz έπεσε θύμα του απώλειας της αγαπημένης της golden retriever, της Emma, από μια επιθετική μορφή καρκίνου που ονομάζεται αιμαγγειοσάρκωμα. Ως γονέας της Emma, η Fritz ένιωσε θλίψη, ενώ ως ασκούμενη κτηνίατρος ογκολόγος, ένιωσε απογοήτευση. Οι golden retriever έχουν τη μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν καρκίνο σε σύγκριση με άλλα σκυλιά, με περισσότερο από το 60% των φυλής να παρουσιάζει την ασθένεια κατά τη διάρκεια της ζωής τους, σε αντίθεση με το περίπου 25% των υπολοίπων φυλών. Παρόλο που η επιστήμη δεν έχει ακόμη καταφέρει να εντοπίσει αυτές τις παραλλαγές σε προσπάθεια περιορισμού του καρκίνου, η Fritz πιστεύει ότι αυτό μπορεί να αλλάξει.
Για μια δεκαετία, το ίδρυμα Morris Animal Foundation διεξάγει μια συνεχιζόμενη μελέτη σε golden retriever, προσπαθώντας να εντοπίσει γενετικούς, περιβαλλοντικούς, διατροφικούς και άλλους παράγοντες που μπορεί να σχετίζονται με την εμφάνιση καρκίνου. Επιπλέον, έρευνες που διεξάγονται στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Ντέιβις επικεντρώνονται στη μελέτη της εμφάνισης καρκίνου σε αυτήν τη δημοφιλή φυλή. Στόχος είναι η ευημερία των σκύλων, αλλά και η πίθανη αξιοποίηση των ευρημάτων και για την ανθρώπινη υγεία, αφού άνθρωποι και σκύλοι μοιράζονται πολλά κοινά γονίδια.
Η νέα επιστημονική έρευνα έχει επικεντρωθεί σε μελέτες για τα γονίδια ErbB4 και HER4 των golden retriever. Αυτά τα γονίδια, που είναι γνωστά ως γονίδια που σχετίζονται με την εμφάνιση καρκίνου στους ανθρώπους, φαίνεται να παίζουν σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση του καρκίνου στους σκύλους. Μια εντυπωσιακή ανακάλυψη της έρευνας είναι ότι οι σκύλοι που φέρουν την καλή παραλλαγή του γονιδίου έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής σε σύγκριση με εκείνους που έχουν την κακή παραλλαγή. Ειδικότερα, οι σκύλοι με την παραλλαγή του γονιδίου επέζησαν κατά μέσο όρο έως την ηλικία των 13,5 ετών, ενώ εκείνοι που δεν την είχαν έφτασαν μέχρι τα 11,6 έτη.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης η παρατήρηση ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ των αρσενικών και θηλυκών σκύλων όσον αφορά την επίδραση των γονιδίων ErbB4 και HER4. Τα θηλυκά σκυλιά που φέρουν την κακή παραλλαγή του γονιδίου ζουν σημαντικά λιγότερο από εκείνα που δεν την φέρουν, ενώ δεν παρατηρήθηκε καμία διαφορά μεταξύ των αρσενικών σκύλων. Ωστόσο, εάν ένας σκύλος φέρει δύο αντίγραφα της κακής παραλλαγής, το προσδόκιμο ζωής του μειώνεται σημαντικά, ανεξαρτήτως φύλου. Οι συγκεκριμένες παραλλαγές των γονιδίων ErbB4 και HER4 φαίνεται να είναι οι υπεύθυνες για αυτές τις διαφορές.
Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας είναι σημαντικά, καθώς μπορεί να βοηθήσουν στην πρόληψη και στην αντιμετώπιση του καρκίνου. Μια προηγούμενη έρευνα που επικεντρώθηκε στην παραλλαγή του γονιδίου HER2 οδήγησε στην ανακάλυψη της θεραπείας Herceptin για τον καρκίνο του μαστού στους ανθρώπους. Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι η μελέτη για τα γονίδια ErbB4 και HER4 θα οδηγήσει στην ανάπτυξη ενός διαγνωστικού εργαλείου για τη θεραπεία των ευαίσθητων στον καρκίνο σκύλων, και ίσως ακόμη και ανθρώπων.
Βασισμένο σε πληροφορίες από: The Washington Post.
