Πολλές μελέτες έχουν επικεντρωθεί στις προτιμήσεις των παιδιών σχετικά με τα φρούτα και τα λαχανικά, αλλά λίγες έχουν λάβει υπόψη την σημασία της γνωστικής ανάπτυξης στην διαδικασία αυτή και πως επηρεάζει τις προτιμήσεις και τις δυσκολίες των παιδιών σχετικά με το φαγητό. Η γνωστική ανάπτυξη είναι ένας συνεχής επεξεργασίας και αλλαγών που συμβαίνουν καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας, καθώς περνάμε από το ένα γνωστικό στάδιο στο άλλο. Σύμφωνα με την θεωρία της ανάπτυξης του Piaget, η γνωστική ανάπτυξη των παιδιών προοδεύει μέσα από τέσσερα στάδια: το αισθησιο-κινητικό, το προ-λογικής σκέψης, το συγκεκριμένης σκέψης και το λογικής σκέψης στάδιο. Κατά τη διάρκεια αυτών των σταδίων, οι προτιμήσεις και οι αντιλήψεις των παιδιών γύρω από το φαγητό διαμορφώνονται ανάλογα με το γνωστικό επίπεδο τους.
Κατά τη διάρκεια του αισθητικο-κινητικού σταδίου, τα παιδιά αντιλαμβάνονται τα φαγητά μέσω των αισθήσεών τους, όπως το χρώμα, η υφή και η μυρωδιά. Καθώς μεγαλώνουν και μεταβαίνουν στο στάδιο της προ-λογικής σκέψης, έρχονται σε επαφή με πολλά νέα φαγητά και πρέπει να αναπτύξουν τις σωματοκινητικές τους δεξιότητες για να διαχειριστούν την ποικιλία των γεύσεων και υφών που συναντούν. Καθώς μετακινούνται προς τη συγκεκριμένη σκέψη και την λογική σκέψη, αναπτύσσουν περαιτέρω την ικανότητα να αξιολογήσουν το φαγητό ως ωφέλιμο ή όχι, αλλά ενδέχεται να μην μπορούν να εξηγήσουν γιατί.
Κατά τη μετάβαση από ένα στάδιο σε ένα άλλο, οι παιδικές αντιλήψεις για το φαγητό μπορεί να επηρεαστούν. Κατά την ηλικία των 2-3 ετών, πολλά παιδιά εμφανίζουν επιλεκτικότητα στο φαγητό και αποκλείουν κατηγορίες τροφών, όπως τα φρούτα και τα λαχανικά. Αυτή η επιλεκτικότητα μπορεί να σχετίζεται με τις αλλαγές που βιώνουν γύρω από τη γνωστική ανάπτυξή τους. Σε αυτήν την περίοδο μετάβασης, το αισθητηριακό σύστημά των παιδιών γίνεται πιο ευαίσθητο και δυσκολεύονται να αποδεχτούν νέα ερεθίσματα. Με απλά λόγια, κατανοώντας τις γεύσεις και τις αισθήσεις με πιο κυριολεκτικό τρόπο, τα παιδιά μπορεί να έχουν δυσκολίες με τρόφιμα που απαιτούν περισσότερη στοματοκινητική ή αισθητηριακή επεξεργασία.
Για να βοηθήσουμε τα παιδιά σε αυτήν την διαδικασία, πρέπει να τα ενθαρρύνουμε να παίζουν και να επεξεργάζονται το φαγητό τους, να προσαρμόσουμε το φαγητό στο επίπεδο τους, να τους εκθέτουμε σε ποικιλία τροφών ακόμα κι αν αντιδρούν αρνητικά, και να παρέχουμε μια σαφή και δομημένη ρουτίνα γευμάτων. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι κάθε παιδί έχει τον δικό του ρυθμό ανάπτυξης και πρέπει να σέβεστε αυτό το γεγονός κατά την προσέγγισή μας στην διατροφή τους.
Μέσα από την κατανόηση της γνωστικής ανάπτυξης των παιδιών και της επίδρασής της στις προτιμήσεις τους για το φαγητό, μπορούμε να βοηθήσουμε να εξασφαλίσουμε μια υγιεινή και ποικιλόμορφη διατροφή για τα παιδιά μας.
Πηγή
