Αρχικά βήματα για να διαχειριστούμε την κατάσταση
Όταν ένα παιδί αντιμετωπίζει ένα αρνητικό σχόλιο, είναι σημαντικό να επικυρώσουμε τα συναισθήματά του. Ένα άσχημο σχόλιο είναι ένα άσχημο σχόλιο και είναι φυσιολογικό να αισθανθεί στεναχώρια ή εκνευρισμός. Ωστόσο, δεν πρέπει να προσβάλλουμε τον άλλον “δράστη”. Αντίθετα, θα πρέπει να επικεντρωθούμε στο σχόλιο και όχι στο άτομο που το εκφέρει.
Επίσης, δεν πρέπει να φτάσουμε στο άλλο άκρο και να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τους λόγους πίσω από την απρόσμενη συμπεριφορά. Η ενσυναίσθηση είναι σημαντική αλλά δεν είναι πάντα αποτελεσματική αν το παιδί δεν μπορεί να το κατανοήσει.
Να εμπλακούμε ή όχι;
Γενικά, είναι καλό για το παιδί να μάθει να αντιμετωπίζει μόνο του τέτοιες καταστάσεις, αντί να εμπλέκει αμέσως τους γονείς. Αν η πρόκληση είναι παροδική ή αν έχει ιστορικό αντιπαράθεσης, η καλύτερη στρατηγική είναι να αγνοήσουμε τις προκλήσεις.
Ωστόσο, αν τα αρνητικά σχόλια προέρχονται από ένα παιδί με το οποίο το δικό μας παιδί έρχεται συχνά σε επαφή, η αγνόηση μπορεί να προκαλέσει ακόμα περισσότερο θυμό και βία.
Πώς να αντιδράσει το παιδί;
Το χιούμορ ή μια απάντηση με θετική χροιά μπορεί να είναι αποτελεσματικές στρατηγικές, αλλά απαιτούν ένα επίπεδο ωριμότητας. Ένα παιδί είναι προτιμότερο να μάθει πώς να ανταποκρίνεται μόνο του σε τέτοιες καταστάσεις.
Μπορούμε να παίξουμε παιχνίδια ρόλων, όπου θα μεταφέρουμε τη θέση του “αγενούς” και του παιδιού που δέχεται την κακή συμπεριφορά. Μέσω αυτής της διαδικασίας, το παιδί μπορεί να μάθει διάφορες απαντήσεις που μπορούν να χρησιμεύσουν σε διάφορες καταστάσεις. Ενθαρρύνετε το παιδί να αντιδρά με αυτοπεποίθηση και άμεση επαφή.
Ορισμένες κλασικές απαντήσεις που ταιριάζουν σε διάφορα σενάρια είναι:
– “Γιατί σε νοιάζει τόσο;”;
– “Και λοιπόν;”;
– “Ποιο είναι το νόημα αυτού που μου λες;”;
– “Μην ασχολείσαι μαζί μου όπως εγώ δεν ασχολούμαι με εσένα.”
– “Δεν έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις;”
Επομένως, προσθέστε αυτές τις απαντήσεις στο λεξιλόγιο του παιδιού ώστε να αισθάνεται ασφαλές και να μην αποθαρρύνεται όταν αντιμετωπίζει ανώριμα λόγια, που αποτελούν αναπόφευκτο κομμάτι της παιδικής ηλικίας.
