Όταν ένα παιδί λέει “άσε με ήσυχο/η”, οι γονείς, ειδικά εκείνοι με μεγαλύτερα παιδιά, το ακούν συχνά. Πολλοί αναρωτιούνται: Είμαστε πιεστικοί; Προσπαθεί το παιδί να μας απομακρύνει; Κάνουμε κάτι λάθος; Αλλά όταν ένα παιδί ζητάει να το αφήσουμε ήσυχο, απλά χρειάζεται χρόνος και χώρος για να αναδείξει την ανεξαρτησία του.
Ο καθένας από εμάς χρειάζεται ένα διάλειμμα από τους άλλους, και τα παιδιά δεν αποτελούν εξαίρεση. Αυτός ο χρόνος που περνάει κανείς μόνος του είναι σημαντικός για την αναζήτηση της εσωτερικής του ηρεμίας και τον εκφρασμό των σκέψεων και των συναισθημάτων του. Είναι κάτι που αξίζουν και τα παιδιά μας. Ως γονείς, είναι καθήκον μας να σεβαστούμε αυτές τις ανάγκες και να τους επιτρέψουμε να έχουν το χώρο να σκεφτούν και να επεξεργαστούν τα συναισθήματά τους. Μέσα από αυτήν την αλληλεπίδραση, οι δεσμοί εμπιστοσύνης μεταξύ μας και των παιδιών μας δυναμώνουν.
Όταν ένα παιδί μας ζητάει να το αφήσουμε ήσυχο, μπορούμε να ανταποκριθούμε με αισιοδοξία και κατανόηση. Μερικά θετικά παραδείγματα είναι:
– “Εννοείται, θα είμαι εδώ όταν θέλεις να μου μιλήσεις”
– “Βλέπω ότι θέλεις να περάσεις λίγο χρόνο μόνος/η σου. Θα είμαι κοντά σου αν θες παρέα αργότερα”
– “Πες μου αν χρειάζεσαι βοήθεια ή αν θες να μοιραστείς κάτι μαζί μου”
– “Και εγώ έχω στιγμές που χρειάζομαι να μείνω μόνη μου. Πάρε όσο χρόνο χρειάζεσαι”
– “Σε καταλαβαίνω. Σε αγαπώ και πάντα είσαι ασφαλής εδώ στο σπίτι για να εκφράζεις τα συναισθήματά σου”
Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι τα παιδιά μας έχουν ανάγκη να αναπτύξουν την αυτονομία τους και να νιώθουν ότι οι ανάγκες τους είναι σημαντικές. Με αυτόν τον τρόπο, τα βοηθούμε να δημιουργήσουν μια υγιή σχέση με τον εαυτό τους και να εκφράζουν ελεύθερα τα συναισθήματά τους.
